ინტერკულტურული დიალოგის ასპექტში განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია იმ როლისა და ფუნქციის გაანალიზება, რომელიც დაეკისრა ბათუმს მე–20 საუკუნის 20–იან წლებში ისტორიული კონტექსტიდან გამომდინარე. აღნიშნული თემის გააზრება საინტერესოდ წარმოგვიდგება საყოველთაოდ ცნობილი სოციოკულტურული ოპოზიციის „აღმოსავლეთი–დასავლეთი“–ის გათვალისწინებით. ორი პოლარული ეთნომენტალობის მქონე სამყაროს ურთიერთდამოკიდებულება ოდითგანვე იპყრობდა ყურადღებას. ეს კონტაქტები სხვადასხვა სიხშირით ვითარდებოდა: გარკვეულ პერიოდებში მეტი ინტენსივობითა და აქტუალობით ხასიათდებოდა.

ბოლო წლების განმავლობაში ლუმინესცენციის მოვლენა განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი გახდა მოლეკულის სტრუქტურისა, თვისებების კვლევისა და ნივთიერებაში ენერგიის ტრანსფორმაციისა და გადატანის შესწავლის პროცესში. გადაჭარბების გარეშე შეიძლება ითქვას, რომ თანამედროვე ტექნიკა წარმოუდგენელია ლუმინესცენციის გარეშე. გაჩნდა ლუმინესცენციის გამოყენების მრავალი სფერო: ლუმინესცენციული ანალიზი, რომელსაც იყენებენ მეცნიერების, ტექნიკისა და მეურნეობის სხვადასხვა დარგში; ლუმინესცენციული განათება; ლუმინესცენციული დეფექტოსკოპია; ლუმინოფორების გამოყენება ელექტრონულ-სხივურ მოწყობილობებში: ტელევიზორებში, რადიოლოკაციურ მილებში, ელექტრონულ მიკროსკოპებში, უხილავი რადიაციის აღმოჩენისა და ტრანცფორმაციის ეკრანებში.

ბოლო წლებში მოსახლეობის გადაუდებელ ამოცანად არის მიჩნეული მებოსტნეობის წარმოების განვითარება, განსაკუთრებით კი პომიდორის, კიტრის, გოგრას, ბადრიჯანის, სტაფილოს, კომბოსტოს, წიწაკას და სხვ. სამწუხაროდ, ბოსტნეული კულტურების ფართო წარმოებას, სხვა ფაქტორებთან ერთად, ხელს უშლის სხვადასხვა მავნე ორგანიზმები, განსაკუთრებით კი სოკოები, ვირუსები, ბაქტერიები და სხვა პათოგენი მიკრობიონტები. რეგიონის ოროგრაფია, ნიადაგობრივი და კლიმატური პირობები (ხშირი წვიმები, თბილი ნოტიო ამინდი, ნიადაგის მაღალი ტენიანობა და სხვ.) ხელს უწყობს სხვადასხვა დაავადების გამომწვევთა ფართო განვითარება – გავრცელებას. ხშირია შემთხვევა, როდესაც დომინანთ დაავადებათა ზემოქმედების შედეგად მოსავალი მინიმუმამდე მცირდება, ხოლო ზოგიერთ ნაკვეთში კი მთლიანად ნადგურდება.

კვლევის აქტუალობა: ჰიდრაზიდებსა და მათ ნაწარმებთან მეტალთა კოორდინაციული ნაერთების კვლევისადმი გაზრდილი ინტერესი განპირობებულია ჰიდრაზიდების, ჰიდრაზონების და მათი მეტალოკომპლექსების სპეციფიკური ფიზიკურ – ქიმიური თვისებებით და მათი გამოყენების შესაძლებლობით მედიცინაში, სოფლის მეურნეობასა და მრეწველობაში.

საქართველოს გეოგრაფიულმა მდებარეობამ, განსაკუთრებით შავი ზღვის სანაპირო რეგიონების ნიადაგურ-კლიმატურმა პირობებმა, განუმეორებელმა ჰავამ და ლანდშაფტების უნიკალურობამ მნიშვნელოვნად შეუწყო ხელი ქვეყანაში უცხოური ეგზოტების, მათ შორის ციტრუსოვანთა ინტროდუქციას. ციტრუსებისადმი მოსახლეობის დაინტერესებამ საფუძველი ჩაუყარა ქვეყანაში ციტრუსოვანთა სადედე-საკოლექციო ბაღების, აღნიშნული პროფილის ექსპერიმენტული მეურნეობებისა და სამეცნიერო კვლევითი ინსტიტუტების მძლავრი ინდუსტრიის შექმნას. ქართველი მეცნიერების მიერ გამოყვანილი მრავალი ჯიში შეტანილია ციტრუსოვანთა მსოფლიო კატალოგში.